Soms gebeuren er dingen op heel verschillende momenten in je leven die toch met elkaar te maken lijken te hebben. Als jonge student bemachtigde ik lang, lang geleden een goedkoop ticket voor de Berliner Philharmoniker. Beethoven, onder meer de zevende. Ik was helemaal geraakt door het prachtige tweede deel van de zevende symfonie. Een ontzettend teer en emotioneel stuk, beroemd. Luister hier.
Beethoven 7 herinnert me altijd aan die studententijd, de energie die we voelden. Het was ook de tijd van demonstraties tegen Kalkar, kruisrakketten en neutronenbommen. Opstandige jaren. Beethoven 7 bleef voor mij altijd verbonden met die roerige tijd. Jaren later, inmiddels werkzaam kocht ik een CD speler, en mijn eerste CD was Beethoven 7.
Onverwacht moment
Op 11 maart van dit jaar hoorde ik Beethoven 7 weer op een onverwacht moment. Ik was er niet bij, maar zag het op een filmpje. Extinction Rebellion blokkeerde de A12 op een mooie zaterdagmiddag, met als eis het stoppen van de subsidies voor de fossiele energie. Dus vóór klimaatbeleid. Aan dat laatste stukje A12 liggen de ministeries die daarover beslissen. Een gelegenheidsorkest speelde tijdens de demonstratie datzelfde tweede deel van Beethoven 7. Teer en emotioneel. Ondertussen hoorde je de politiemegafoons toeteren dat er ingegrepen zou worden. Zie deze video.
Geweldloos demonstreren met Beethoven 7
Het raakte me ontzettend. Na tientallen jaren van stilte en gelatenheid staat er weer een groep jonge mensen op om verandering te eisen. Eis: een overheid die het klimaatprobleem aanpakt en niet wegkijkt. Beethoven 7 symboliseert de geweldloosheid waarmee men dat wil doen. Toch kwamen de waterkanonnen (“Polizei”) de weg schoonvegen. Net als toen. Het recht om te demonstreren weggespoten in een land waar de politie mee barbecuet tussen de boerentrekkers. Dat is weer net als in mijn studententijd, toen de macht blind was aan het rechteroog, en overgevoelig aan het linkeroog.
"Maar waar de macht alleen de macht als middel heeft faalt de macht"
Een jonge generatie eist verandering. Overtuigd dat stagnatie hun toekomst vernietigt. De demonstraties op de A12 blijven terugkomen, telkens groter. Een generatie die we tientallen jaren niet zagen (“generatie nix”) pakt nu weer het voortouw. Voor het eerst sinds de tijd dat ik daar zelf toe behoorde.
Volgende keer dat op de A12 wordt gedemonstreerd is op zaterdag 27 mei. Met ongetwijfeld opnieuw weer veel meer deelnemers. En hopelijk weer datzelfde fantastische orkest te midden van de demonstratie. Met Beethoven 7.